آفت از هـــــر طــــــرف دوان آمد
آتـــــش جهـــــــل در میــــــان آمد
صــلح بـــــــا جنــــگ ارمغان آمد
بس خیـــــــانت از این شبـــان آمد
گــــــــرگ در رمــــــه پاسبان آمد
--------------------------------
ولــــــد زانــــی تـــــا که شد رهبر
خلق دانــــــــا فتــــــاد بیــــن شرر
تــــــــار شد روشنـــــــــــایی انور
صــــــدر مجلس نشست بــد اختـر
مرمی در سینـــــــــه ها نشان آمد
--------------------------------
چـــــــادر زن ز جنس جــــالی شد
کاکــــه گی حــــرفی لاابــــالی شد
صفت شیــــــــر در شغــــــالی شد
کسب منصــــب به خایـه مالی شد
در راس کـــــــــــــــاروان آمد
--------------------------------
گلشـــــن و بــــــاغ ما بگشت لجن
خشک شد هر کجای دشت و دمن
تا کــــــه پوشید خـــر کلاه و چپن
بیشتـــــــــر گـــرم شد فروش کفن
پادشـــــــــاه مُــــرد و پاده وان آمد
--------------------------------
خون بریــــزند به خون حمام کنند
نان دریـــــــــوزه صرف شام کنند
بــــــوی بـــــــاروت در مشام کنند
اجنبــــــــی را بخود امـــــــام کنند
گویـــــــــی که آخــــر و زمان آمد
--------------------------------
مردمـــــــان هر سو در بدر کردند
شهـــــــر و قشلاق در شرر کردند
زنــــــدگی را دمــــی تبـــر کردند
خود شــان رفتــــــــه معتبر کردند
مرگ مظلـــــــوم و ناتـــــوان آمد
--------------------------------
این شریــــــــــران ننگ تاریخ اند
قــــــــابل لعن و طعن و توبیخ اند
وحشی ی بی قـــــــلاده و میخ اند
عاشق سنــــگ و کوره و سیخ اند
ظلم از دست شـــــــان به جان آمد
--------------------------------
کار شان است قتــــــــل و اوباشی
حرف شــــان ناســــــزا و فحاشی
میـــــــزنند پیک ویسکی با داشی
لاطــــی نامــــــــــردمان عیـاشی
دیده خون شــــو که غم عیان آمد
--------------------------------
بربریت به هــــــر سو است روان
خلق کوچی و نیست جــــا و مکان
دست و پا بسته چشـــــم ها نگران
یکی ســـــــر داد و دیـــــگر تنبان
یعنـــــی بدبختــــی جــــاودان آمد
-------------------------------
جای مـــژه گـــــــرفته است ابرو
از عزب شیمـه رفت و از گل بو
خر به مُـرد و شکسته است کدو
زن کنـــد جــــای مرد، مرد فرو
ذکـــر اندیشـــــــه در میـــان آمد
-------------------------------
سلطه آمـــد به دست هر منحوس
چهار سو پــر ز مخبر و جاسوس
فخـــــر کی میشود به بی ناموس
خاک در شـد وطن فسوس فسوس
شهـــــد را طعـــــــم شوکران آمد
-------------------------------
سر و صورت به روی خاک زدم
نمکِ غــــــــــم به قلب چاک زدم
این مخمس چــــه تابنــــــاک زدم
ز بــــدان خویش انفــــــکاک زدم
محمود همچون ستـــــــارگان آمد
--------------------------------
پس از چاشت سه شنبه 19 سنبله 1398 خورشیدی
که برابر میشود به 10 سپتمبر 2019 ترسایی
ســــــــــرودم
احمد محمود امپراطور
بیا تو عطر گل و سوژه های عشقم باش
آمد ,اند ,زدم ,ز ,خون ,سو ,میشود به ,پاسبان آمد ,یکی ســـــــر ,ها نگران ,نگران یکی
درباره این سایت