در گلشـــــــن بهــــــــار خودم میزنم قدم
با عــــــزت و وقـــــــار خودم میزنم قدم
صبح امید و چشمه ی خورشید اگر نبود
در شـــــامگاهی تـــــار خودم میزنم قدم
فــــکرم به کار و بارِ بد و ناپسند نیست
بـــا طفلِ نی ســـــــوار خودم میزنم قدم
کارم کهِ نیست از همـــــه بیکار تر منم
لیــــکن به کار و بــــار خودم میزنم قدم
خودکـــار و پنسل و قلــــم نی نداشتـــــم
در صفحه با شـــــــرار خودم میزنم قدم
در شهر ما که حادثــه بسیار خفته است
امــــــا به اعتبــــــــــار خودم میزنم قدم
رویم نشد بسوی اروپـــــا و ملک غیــر
در گــــرد و خاکِ شار خودم میزنم قدم
فکر دوچرخه و غــــم موتر ندارم هیچ
با پـــــــــای روزگـــار خودم میزنم قدم
همچون ملا وســـــــوسه ی حور نیستم
با یــــار کهنـــــــه کار خودم میزنم قدم
مستم ز بـاده ی هنر و نشــــــه ی کلام
در طبــــع پر خمـــــار خودم میزنم قدم
مرگـــــم اگر فرا نرســــد در بهــــار نو
در دشتِ لالــــــــه زار خودم میزنم قدم
از هشت و دو و یــازده و نو گذشتـه ام
بــــا واحــــــدِ شمــــار خودم میزنم قدم
گفتــــــم بیـــــا نیامدی حالا که مرده ام
در پشته ی مــــــــزار خودم میزنم قدم
محمود در تجمـع ابیــــــات دلپـــــــذیر
در جمعی هـــــم قطار خودم میزنم قدم
------------------------------------
بامداد شنبه حوت 1397 خورشیدی
که برابر میشود به 09 مارچ 2019 ترسایی
سرودم
احمد محمود امپراطور
بیا تو عطر گل و سوژه های عشقم باش
میزنم ,ی ,کار ,محمود ,ام ,نو ,خودم میزنم ,میزنم قدم ,کار و ,به کار ,بهــــار نو
درباره این سایت